Annemin Çiçekleri

Hemen hemen hepimizin annesinin çiçek merakı vardır. Benim annemde bu , merak üstü bir durum seyrediyor. Annem çiçekleriyle insan gibi konuşup , hallerini hatırlarını sorup her sabah onlara ve dışarıdaki tüm tabiata “ günaydın ” der.

Biz ise her sabah işe gitmek için yarı baygın göz ile yataktan kalkıp , işte yine bir iş günü diye hayıflarınız , etrafımızda çoktan uyanmış olan tabiat için bırakın bir söz söylemeyi , uyandığının bile farkına varmayız. Çünkü bizler için bu gayet doğal bir olaydır. Tabiatın uyandığının değil sabah olduğunun farkındayızdır sadece.

Ama annemin bu tavrından sonra bende ( itiraf ediyorum her zaman değil ) dikkat etmeye , en azından işe giderken etrafımızı saran yeşillik , deniz ve genel olarak doğaya hayranlıkla bakmaya başladım . Ama biliyorum annem gibi olmam çok zor.

Dün akşam annemlerde yemekteydik . Genelde çiçekleri ve iki adet muhabbet kuşu kafesi salonda yemek masasının üzerinde bulunur ( çünkü annem için onlar çok değerlidir ) . Akşam sofrayı hazırlarken çiçeklerinin bir kısmını küçük bir masanın üzerine aldım , ama ben onları alırken annem sürekli “ dikkat et şimdi düşecek , ay yaprakları , çiçekleri kırılacak “ gibi laflar sarf etti :) . Karşıdan bakınca tablo gibi görünüyorlardı. Hemen fotoğraf makinesini çantamdan çıkarıp ( bizimkiler bilir makinem genelde aile ve arkadaş toplantılarında hep yanımdadır ) fotoğraflarını çektim. İçlerinden bir tanesini de sizlerle paylaşmak istedim.

Ne kadar güzeller değil mi ? İşte sevgi ile büyüyen her şey bu kadar güzel olur.

Birbirimizi sevmekten hiç vaz geçmeyelim.

Sağlıcakla kalın.

Not: Bu yazı ilk olarak diğer blogumda 02/12/2008 tarihinde yayınlanmıştır.