Söyleyecek Fazla Birşey Yok

İnsan hayatı bir anlık, bunu geçtiğimiz hafta çok net bir şekilde yaşadım.

Çok sevip saydığım neredeyse yanında büyüdüğüm ve birçok şeyi paylaştığım bir yakınımı kaybettim. Belki aynı kanı taşımıyorduk ama uzun seneler hiç seviyemizi, sevgimizi, saygımızı bozmadan aynı aileyi paylaştık.

Bazı sebeplerden dolayı son 7–8 senedir çok sık görüşemesek bile benim tarafımdan, yaşanmış olan yıllar ve anlar her zaman tazeliğini korudu, eminim onun tarafından da korunmuştu.

Bu hafta sonu son yolculuğuna uğurlarken sevgili eşinin yanında mutlu olacağından emindim. Ne kadar üzülsem de kızımın biricik sevgili Ünü’sü Taci’nin yanında yerini almıştı.
Şimdi artık birlikte evlerinin balkonundan değil Şile’nin tepesinden denizi seyredecekler.

Mekânın cennet olsun.